Πολλές φορές πιστεύουμε ότι το να ζητάμε όλο και περισσότερα από ένα παιδί έχει σαν αποτέλεσμα να το κινητοποιήσουμε για να θέτει συνεχώς νέους στόχους και να τους πραγματοποιεί. Θεωρούμε ότι λέγοντας του «μπράβο» θα επαναπαυθεί και θα σταματήσει την προσπάθεια για την επίτευξη τους. Ίσως πιστέψει ότι έφτασε το μέγιστο των δυνατοτήτων του και δεν χρειάζεται να συνεχίσει. Ικανοποίησε τους σημαντικούς άλλους, κέρδισε την αποδοχή τους άρα μπορεί να χαλαρώσει. Είναι όμως έτσι; Πόσο δίκαιη και πραγματικά εποικοδομητική είναι αυτή η θέση για τα παιδιά; Καταφέρνουμε πράγματι να τα κινητοποιήσουμε και να τους δώσουμε τη δυνατότητα να είναι τα ίδια υπεύθυνα για τις επιλογές τους;
Κατηγορίες